Kikotia, Vejas e Iskorva son tres grupos musicais emerxentes lituanos, que nas últimas semanas estreaban novos videoclips realizados por equipos de estudantes de diferentes países, entre os que se atopaban tres estudantes da Facultade de Comunicación da Universidade de Vigo. Os alumnos Hugo Vila, Alberto Pérez e Laura Fernández tomaron parte nesta iniciativa ao abeiro dun curso intensivo promovido pola Gediminas Technical University de Vilnius (Vilnius Tech), ao abeiro do programa Erasmus +, que levounos en primeiro termo a tomar parte nun programa formativo de carácter virtual, para logo participar en Lituania no proceso de rodaxe dos diferentes videoclips.
“O proxecto baseábase en facer un videoclip con unicamente cinco tomas e música en directo”, apunta Alberto Pérez, que exerceu como operador de cámara, editor de vídeo e artista de efectos visuais no videoclip de Iskorva, no marco do que define como unha experiencia “extremadamente produtiva”, que compartiron con estudantes de Grecia, Paises Baixos e Letonia, así como da propia Vilnius Tech. “Coñecer o proceso de produción dun videoclip era algo novo para min e a verdade é que pareceume moi interesante”, engade Laura Fernández, responsable da posprodución de son na peza do grupo Vejas, na que traballou tamén na gravación do son en directo, así como na produción creativa. Hugo Vila, pola súa banda, exerceu como director de fotografía e responsable creativo da gravación realizada con Kikotia, na que traballou tamén como operador de cámara e na corrección de cor.
Os Premios Nacionais de Creatividade 2025 reunirán a industria publicitaria española este venres e sábado en Donostia (San Sebastián) e alí estará tamén a estudante da Facultade de Comunicación da UVigo Xulia Vicente, como finalista da categoría Jóvenes Creativos. O traballo desta alumna do Grao en Publicidade e Relacións Públicas foi un dos seis seleccionados, de entre preto de 200 candidaturas, polo xurado responsable duns galardóns dirixidos a recoñecer as e os novos talentos do sector, no marco dun evento no que se premian os mellores traballos publicitarios do ano en España. A súa proposta e o resto de finalistas formarán parte así mesmo do Anuario de la Creatividad Española, na que a entidade promotora destes premios, o Club de Creatividad (c de c), reúne os mellores anuncios do ano.
“Xa non é só alucinante o feito de quedar finalista, senón aínda máis permanecer ‘gardada’ nun anuario que significa tanto”, salienta Vicente, quen destaca o valor de poder figurar, “aínda sen rematar a carreira”, nunha publicación que reúne anualmente “campañas de axencias e xente que admiro”, sinala. De feito, estes Premios Nacionais da Creatividade contaron neste 2025 con 1463 inscricións, que darán lugar a 423 mencións e 181 proxectos recollidos na XXVI edición deste anuario. De aí que esta estudante defina como “algo así coma un soño” a súa presenza como finalista na gala de entrega destes galardóns, despois de ter participado no evento en 2022 como voluntaria.
Protagonistas da nova exposición que este xoves se inaugura na Sala Universitaria Profesor Manuel Moldes, tanto Alberto Ardid, Tayone e os integrantes do colectivo Rapapawn, Cynthia Alfonso e Óscar Raña, como a súa comisaria, Sara Donoso, formáronse na Facultade de Belas Artes. Este vínculo común e, nomeadamente, as súas lembranzas do punto de encontro que supuña a antiga cafetaría do centro convertéronse no punto de partida da mostra Bar-Cafetería. Grazas pola súa visita, un proxecto que mestura as ideas de exposición e cafetaría co propósito de facer desta sala un espazo de encontro.
“Non é exactamente unha cafetaría, tampouco unha exposición ao uso”, recoñece Donoso dunha exposición, promovida coa colaboración da Deputación de Pontevedra, que poderá visitarse ata o 30 de maio na sala de exposicións do campus. Neste proxecto, as obras destes artistas conviven con mesas e cadeiras da antiga cafetaría da facultade, á vez que algúns elementos do seu mobiliario forman parte das instalacións que completan o proxecto expositivo. “A idea é que o espazo teña vida e que a xente enténdao como un punto de encontro, ao que veña gozar das obras, pero tamén usalo”, engade a comisaria desta mostra, na será posible tomar café e infusións ou consultar diferentes libros e catálogos.
A Sala Universitaria Profesor Manuel Moldes inaugura o vindeiro xoves 13 de marzo Bar-Cafetería. Grazas pola súa visita, unha exposición que reúne as obras de Alberto Ardid, Tayone e o colectivo Rapapawn, integrado por Cynthia Alfonso e Óscar Raña, todos eles antigas e antigos estudantes de Belas Artes. Coa tamén egresada da facultade Sara Donoso como comisaria, esta exposición busca ir máis aló, explica, da “mostra artística convencional para converterse nun acto de reflexión sobre a importancia de reabrir” a cafetaría do centro “como punto social e de intercambio de ideas para a facultade”.
Despois de que as diferentes convocatorias para a adxudicación deste servizo quedasen desertas, o espazo que ocupaba a antiga cafetaría foi acondicionado no curso 2022/2023 para converterse na sala O Abrigo, que desde entón vén acollendo un programa de exposicións, protagonizado principalmente polas creacións do alumnado, así como outra serie de actividades do estudantado do centro.
Dous investigadores predoutorais da Facultade de Belas Artes, Carlos Fer e Andrea Davila, son os gañadores do Certame de Residencias Artísticas Novos Valores do Museo de Pontevedra, o que permitiralles desenvolver os seus proxectos artísticos nas estadías que levarán a cabo na Fundación Nicole & Walter Leblanc de Bruxelas e no Centro de Residencias Artísticas Matadero de Madrid. Investigadora do grupo Prace, Davila centrará o seu proxecto na interrelación do corpo humano coa contorna, mentres que Carlos Fer, integrante do grupo dx5, buscar afondar na idea da “antipintura”. As obras xurdidas destas residencias exhibiranse este verán no marco da programación da 32ª edición da Bienal de Pontevedra.
O vicepresidente da Deputación de Pontevedra, Rafael Domínguez, e a directora do Museo, Ángeles Tilve, presentaron este venres o resultado desta convocatoria, resultado da “nova orientación” do certame Novos Valores, que pasa de premiar unha obra a outorgar a oportunidade aos dous artistas que “presentaron o mellor proxecto” de participar nunhas residencias que suporán “unha experiencia vital e artística fundamental”, á vez que sitúanos “na vangarda europea da arte”, salientou Domínguez. O acto contou coa participación por videoconferencia de Luisa Espino, responsable de Matadero, un espazo “dedicado exclusivamente a residencias artísticas” de múltiples disciplinas dependente do Ayuntamiento de Madrid, e de María Inés Rodríguez, directora da Fundación Nicole & Walter Leblanc, que leva a cabo un programa de residencias para que novas e novos artistas acheguen outras miradas ao legado de Walter Leblanc a partir do seu traballo cos arquivos deste artista cinético e conceptual.
Presidenta da asociación de mulleres artistas Blanco, negro y magenta, Concha Mayordomo puxo en marcha no ano 2011 o espazo web Mujeres en el arte, que reúne a día de hoxe máis de 1100 pequenas biografías de artistas de diferentes épocas. Boa parte delas acompañadas de retratos como os 59 que desde este xoves poden verse na sala O Abrigo da Facultade de Belas Artes, nunha exposición que a súa comisaria, a catedrática Yolanda Herranz, presenta como “un interesante encontro interxeracional no que se relacionan artistas mulleres de distintas épocas e contextos, que se irmandan transmitindo ideas e experiencias”.
Retratos de mulleres artistas. Unha serie significativa sostida no tempo poderá visitarse neste espazo ata o 21 de marzo neste espazo expositivo de Belas Artes, xestionado polo colectivo artístico Lupercais. A mostra forma parte á súa vez da programación da vixésimo primeira edición de Ellas Crean, un festival multidisciplinar que desenvolve a súa programación en múltiples puntos de España. A mostra foi inaugurada este xoves por Mayordomo, Herranz e o vicedecano de Cultura, Ignacio Pérez-Jofre, e viuse precedida pola conferencia impartida este mércores na facultade por esta artista e comisaria, que tiña tamén por obxecto reivindicar as numerosas artistas “invisibilizadas” ao longo da historia.
Preto de 40 integrantes dos equipos decanais de 13 das 16 facultades de Belas Artes de España reúnense nas xornadas de xoves e venres en Pontevedra para debater sobre o futuro desta titulación e as principais demandas destes estudos. Fano na Conferencia de Decanos e Decanas de Belas Artes de España, que por segunda vez desenvolve a súa xuntanza plenaria na Universidade de Vigo. Ao longo destas dúas xornadas, as e os responsables das diferentes facultades abordarán cuestións como os efectos nesta titulación da Lei de Ensinanzas Artísticas ou a necesidade de definir criterios para o recoñecemento da produción artística nas acreditacións do persoal investigador. Ás reunións de traballo veranse complementadas á súa vez por unha serie de visitas a diferentes institucións culturais, como o Museo de Pontevedra, o Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) ou a Cidade da Cultura.
O decano da Facultade de Belas Artes anfitrioa desta reunión, Xosé Manuel Buxán, abría na mañá deste xoves a primeira reunión de traballo subliñando a “honra” que supón tanto para este centro como para a Universidade de Vigo exercer como sede desta conferencia. Nese senso, destacou o interesante desta iniciativa tanto para potenciar “a nosa conexión co resto de facultades” de España como para que as e os seus responsables coñezan á súa vez “a historia e o contexto” deste centro. Ao mesmo tempo, outro dos obxectivos desta conferencia, sinalou Buxán, é que os diferentes equipos decanais poidan obter unha “visión panorámica”, tanto do “contexto social e cultural no que se enmarca a facultade” como dalgunhas das principais institucións vinculadas á arte de Galicia.
Simposion´t é o título da instalación que este luns 24 pode contemplarse na sala O Abrigo de Belas Artes e que presenta algúns dos resultados dun proxecto desenvolvido pola estudante da facultade Ana Allegue e o titulado Javier Rouco valéndose dun implante coclear como un sistema de rexistro de son. “Os artistas amplían o rol deste dispositivo, non só como ferramenta médica, senón tamén como medio para explorar a percepción sensorial modificada e as interferencias que se orixinan”, sinalan desde este espazo expositivo, xestionado polo colectivo artístico Lupercais. O punto de partida da instalación que este luns pode contemplarse neste espazo foi a performance que estes dous artistas desenvolveron na última edición do Culturgal e que agora se presenta nunha peza en vídeo, complementada á súa vez por algúns dos elementos empregados para esta acción, como o molde dunha orella no que se colocaba o implante e un conxunto de imaxes xeradas tomando como punto de partida as instrucións do propio dispositivo e que “funcionan como unha especie de partitura”, apunta Rouco.
O proxecto que Allegue e Rouco presentaron no espazo da facultade no Culturgal tiña como obxectivo afondar “na subxectividade do individuo e a súa identidade, explorando, dende a metáfora da interface as tensións entre a 'normalización' e ampliación tecnolóxica”, sinalan, “nunha era onde corpo e sentidos poden ser alterados e potenciados pola tecnoloxía”. Deste xeito, como destaca Rouco, buscaron afondar “nos fallos que se producen nas comunicación e nos sistemas en xeral”, unha idea que se ve reflectida á súa vez no título deste proxecto expositivo, que emprega o termo de “simposio” e a idea de negación, como un xeito de falar dunha conversa que, á súa vez, é imposible. De feito, estes dous artistas optaron por presentar sen ningún son a peza en vídeo que rexistra a performance na que empregaron tanto o dispositivo externo do implante, a modo de micrófono, como unha controladora de son, “que conectabamos ao implante, a uns altofalantes e a si mesma, para que provocara erros”, dando lugar a un “ruído” que “interfería moito na comunicación” e que á súa vez foi empregado como fonte para distorsionar as imaxes tomadas na propia sala. Deste xeito, a proposta que agora presentan neste espazo expositivo da facultade busca afondar na “relación entre o material e o dixital” e entre “a linguaxe, a virtualidade e o corpo”.
O MoMa e o museo Gugghenheim de Nova York, a Bienal de Arquitectura de Venecia, a Galería Estatal de Suttgart, o Palais de Tokyo de París, o Museo Nacional de Arte de Osaka ou a Fundación Joan Miró de Barcelona son algúns dos numerosos espazos museísticos que, ao longo das últimas tres décadas, exhibiron as creacións de Karin Sander (Bensberg, Alemaña, 1957). Formada na Academia de Belas Artes de Stuttgart e no Withney Museum of American Art de Nova York, esta artista alemá reflexionou este xoves sobre “os procesos artísticos e o desenvolvemento das ideas” que rematan dando lugar a unha obra na Sala Universitaria Profesor Manuel Moldes. Fíxoo nun coloquio co alumnado e profesorado da Facultade de Belas Artes que servía á súa vez para clausurar a exposición Kitchen Pieces, na que Sander propuña unha reflexión sobre a idea da representación na arte a través dun conxunto de 25 froitas e verduras que, en lugar de amosarse representadas en pezas pictóricas ou escultóricas, exhibíanse directamente, penduradas das paredes da sala.
A vicerreitora do campus, Eva María Lantarón, e o vicedecano de Cultura e coordinador da Sala Manuel Moldes, Ignacio Pérez-Jofre, acompañaron a Sander nun coloquio que permitiu tamén afondar na transformación da propia exposición, xa que, desde a súa inauguración en decembro, as pezas foron secando ou podrecendo. “É moi bonito pensar que o tempo é un gran escultor”, apuntou nese senso Pérez-Jofre, que destacou a importancia para a Sala Manuel Moldes de ter contado cun “traballo deste nivel”, definido ademais por esa “característica tan especial de ser unha obra cambiante”. Nesa mesma liña, Lantarón destacou a “relevancia” de poder contar coa presenza de Sander como “colofón a estes meses de exposición”.